tieke familie waartoe ze behoren en daarom de politiek verlaten. Maar daarom van overtuiging veranderen, dat is iets voor mensen zonder overtuiging of met andere woorden ordinaire “postjespakkers”.

Hetzelfde met de politieke partijen die plots anders heten. We hebben in Sint-Truiden geen CD&V meer, niet als gevolg van het feit dat het partijbestuur al een half jaar niet meer is samengeroepen, maar omdat de christendemocratische overtuiging te grabbel wordt gegooid voor persoonsverheerlijking. Hetzelfde met de kartels: men smelt samen met de meest diverse strekkingen. Sp.a         met N-VA, Open VLD met SP.a, CD&V met Open VLD, of met een hoop verruimers of onafhankelijken op de lijst, water en vuur samen achter één vlag. Een overtuigd Vlaams nationalist, liberaal of socialist moet toch beginnen kokhalzen bij zoveel gekonkel om maar zoveel mogelijk postjes in te pikken.

En dan onze politici zelf: een aantal hebben zelfs geen eigen overtuiging meer of hoe verklaar je de slalom van mevrouw Rutten tussen ja en neen, wel en niet, hier en ginder. En dan zijn ze verwonderd dat het onnozele kiesvee niet meer meeloopt.

Overlopers bij de vleet, partijen die beschaamd zijn voor hun eigen naam, politici die met de vijand verbonden sluiten om de grootste te worden en het individualisme in de politiek waar de IKKEN belangrijker zijn dan de mensen waarvoor je normaal gezien in de politiek stapt. Je zou voor minder moedeloos worden. Nog een geluk dat de stemplicht afgeschaft is. Je zou verdomme voor veel minder thuis blijven.