Fusies van gemeenten? Gelegaliseerde diefstal!!!
Binnenkort kunnen we de actie van de N-VA van twintig jaar geleden herhalen. Op 6 januari 2005 reden 12 kleine N-VA vrachtwagens naar Wallonië, geladen met 11,8 miljard euro in nepbriefjes. 226 miljoen nepbriefjes van 50 euro reden dus de taalgrens over om het transfers van Vlaams geld naar Wallonië aan te klagen. De colonne vertrok op het Barricadenplein in Brussel, reed langs het kabinet van minister-president van de Franse Gemeenschap Marie Arena naar Strépy-Thieu. Daar werd de scheepslift bezocht als symbool van ,,nutteloos besteed geld".
En wat maken we nu mee? De gemeenten die fusioneren worden daarvoor beloond met een smak geld: een vermindering van hun schuld met 200, 300, 400 of 500 euro per inwoner naargelang hun grootte (20-25.000, 25-30.000, 30-35.000 of meer dan 35.000 inwoners) met een maximum van 50 miljoen.
Antwerpen telt 544.783 inwoners en gaat een fusie aan met het kleine Borsbeek met 11.379 inwoners, dat nu een ‘district’ wordt van de metropool. Samen telt deze fusie dus 556.162 inwoners, die recht zouden geven op 278 miljoen euro, gelukkig gereduceerd tot de maximale 50 miljoen euro! Een haast te verwaarlozen vergroting van nauwelijks 2 procent levert dus miljoenen op, miljoenen die door wie worden opgehoest? Door u en ik, door alle Vlamingen. Er komt dus een omgekeerde transfer van belastinggeld op gang, niet meer van Vlaanderen naar Wallonië maar van Vlaanderen naar … Antwerpen!
Al je dan nog in overweging neemt dat de stad Antwerpen nog gauw een nutteloze lening van 21 miljoen afsloot om toch maar schulden genoeg te hebben om die 50 miljoen te incasseren dan begint het te lijken op georganiseerde diefstal, gelegaliseerd door de grote Mechelse koekoek Bart Somers en door alle partijen in de toenmalige Vlaamse regering, dus ook de CD&V mee gerealiseerd. Kleine gemeenten moeten het met veel minder doen terwijl hun inspanningen om de bevolking te dienen proportioneel veel groter zijn dan die van Antwerpen.
Gezien deze “beperkte tranfer”, komen we toe met één camion om 1 miljoen briefjes van 50 euro vanuit de parking richting ’t Stad te transporteren. Naar de plek waar de drugscriminaliteit hoogtij viert, waar voor meer geld cocaïne wordt verkocht dan bananen en waar ze altijd alles beter weten en kunnen. Zo goed zelfs, dat ze voor zichzelf zorgen door Vlaanderen te laten opdraaien voor hun hoogmoed.